Her yerde İslam’ca, davranmaz isen
Bak insan yerine, hiç koyan olmaz!
Âlimler içinde, kavranmaz isen
Hakikat çağrına, pek uyan olmaz!
Mücahit mü’mine, Peygamber kefil
Mevlâ’ya dayanan, düşer mi sefil
Cenneti rü’yeti, bilmezse gafil
Bu fani dünyadan, hiç doyan olmaz!
Sadıklar azaldı, Müslüman garib
Hepsi düşman oldu, dost ve ekarib*
Ruhum hep yastadır, vicdan muzdarib
Dert bela kefenim, hiç soyan olmaz!
Mal ve canla cihat, cennet bedeli
Dünyaya tapınan, elbette deli
Kur’an’ı okur ya, kalbi perdeli
Net ve mert ol, gayrı; hiç boyan olmaz!
Evliya sanılan, CIA ajanı
Kalbi fitne-fesat, cadı kazanı
Amerkan havrada, Cuma ezanı
Münafıktan başka, okuyan olmaz!
Şeytan kullarını, bâtıla iter
Zalime uşaklar, kahpeden beter
Hak’kı haykırmanın, şerefi yeter
Ahu feryadımı, hiç duyan olmaz!
Kelim yok ki örtsün, ayıbım fesim
Hakikat uğrunda, çıksın nefesim
Fasıklar boğmaya, çalışır sesim
Dosttan gayrı halim, hiç ayan olmaz!
Milli Çözüm Hak’kın, hayrın yoludur
Erbakan’ın sadık, sağlam koludur
Ilımlı İslamcı, nifak doludur
Hıyanetin yoksa, hiç foyan olmaz!
Yalnız biz mi kaldık, dava dertlisi
Hani nerde sahte, Hak fedaisi
Görünüşü süsler, riya delisi
Gönlünün kirini, hiç yuyan olmaz!
* Ekarib: Akrabalar