Şubat 12 12:49

BEN NEFSİME YAZDIM; SEN ÜSTÜNE ALIN

BEN NEFSİME YAZDIM;     SEN ÜSTÜNE ALIN

Yazıp okumaktan aciz, talimatı not almayan

“Eğer”le “meğer” evlenmiş, çocukları “keşke” çıkmış…

Hep kolaycılığa kayıp, sıkıntıya katlanmayan

Tenbellikle tehircilik, akıbeti pişmanlıkmış…

 

Kestirmeden köşe dönmek, emeksiz ekmeğe ermek

Sabretmeden sefa sürmek, boş hevese gönül vermek

Ekmemişse ne biçecek, bor tarlada diken dermek

Kof özenti taklitçilik, meyvesi perişanlıkmış…

 

Tevbesinde ciddiyet yok, nefis terbiyesi zayıf

Sabır azimet gerekli, neye yarar; eyvah hayıf

Sen söyle arpa unundan, yapılır mı hiç kadayıf

Hep kadere kızıyorsun, bu Mevlâ’ya düşmanlıkmış…

 

Daha büyük makam var mı, Hakka hizmet şerefinden

Nefsi hesapları bırak, çık bu şeytan kenefinden

Allah ecrin zayi etmez, inme ihlas refrefinden

Ruhen olgunlaşmaya bak, şöhret obez şişmanlıkmış…

 

Rabbe güven tevekkül et, gönül huzuruna kavuş

Nasibin mutlak ulaşır, hazırlan dünyadan savuş

 Kurtul şüphe vesveseden; nefse er değil, ol çavuş

Sadıklar kulluk peşinde, gafil derdi başkanlıkmış…

 

 “Bal bal” demek ile dostum, bir ömür ağız tatlanmaz

Geri çıkıp hızlanmadan, sel coşmuş dere atlanmaz

Pişmeyince çiğ kalırmış, kim ki yanmaya katlanmaz

 Kutlu gaye zorlu gayret, bil ki mutlu aşkınlıkmış…

 

Aldanma dünya rüyadır, iki kapılı bir handır

Bil Allah’ın va’di haktır, gecikmesi imtihandır

“Hani, ne zaman?” itiraz, bu marazdır intihardır

 Hâşâ Rabbi itham etmek, azgınlık ve taşkınlıkmış…

 

Şükret Milli Çözüm’desin, nankörlük etme yazıktır

 İkaz azar faydan için, uyarı acı azıktır

Bu âlemde en adilik, davaya dosta kazıktır

Her şeyi Hak’tan bilmemek, hem gaflet hem şaşkınlıkmış…

 

   

Yorum Yaz