Aralık 06 00:39

DİL TÜKENDİ, BEN TÜKENDİM!

DİL TÜKENDİ, BEN TÜKENDİM!

Aşk odundan, yana geldim

Göl tükendi, ben tükendim…

Ey Dost, mahcup Sana geldim

Yol tükendi, ben tükendim…

      

Dert kuyusun, eşen bilir

Nefs çıbanın, deşen bilir

Sevda neymiş, düşen bilir

Hâl tükendi, ben tükendim…

      

Genç çağımda, gönlüm noldu

Can bağıma, bülbül kondu

Tur dağımda, sümbül soldu

Gül tükendi, ben tükendim…

      

Nice yıllar, gafil yattım

Sermayemi, hiçe sattım

Hangi ağaca, el attım

Dal tükendi, ben tükendim…

      

Aklı olan, yoldan çığmaz

Elmas varken, çakıl yığmaz

Vuslat anı, lafa sığmaz

Dil tükendi, ben tükendim…

      

Her gün, umutla başlarım

Hasretle, bağrım haşlarım

Revan olur, gözyaşlarım

Sel tükendi, ben tükendim…

      

Ümmetin hali, perişan

Bayram zafer, yok mu nişan

Yetiş ey Resuli Zişan

Bel büküldü, ben tükendim…

      

Aşka daldım, aklım yitti

Tanışlar terk, edip gitti

Arı netsin, çiçek bitti

Bal tükendi, ben tükendim…

      

Şükret ey can, çoğa aza

Niyazda kal, girme naza

Yâre name, yaza yaza

El tükendi, ben tükendim…

      

Kader haktır, alın yazım

Vahdet sırrın, zordur hazım

Bak kırıldı, gönül sazım

Tel tükendi, ben tükendim…

      

Zulmet duvarın, nur deler

Gölge varlıklar, nerdeler

Kalktı aradan, perdeler

Tül tükendi, ben tükendim…

      

Pir Haydar, himmet buyurdu

Erbakan, hikmet duyurdu

Bak değirmen, devran durdu

Yel tükendi, ben tükendim…

 

Yorum Yaz