Dünya; yolda, bir durak

Bırakma ruhun kurak

Zikrullah olsun burak

Mevlâ’ya koş, ey gönül…

 

Keşfet, ruh fezasını

Çekme, ten ezasını

Ara bul, rızasını

Gayrısı boş, ey gönül…

 

İman, büyük iltifat1

Vicdan olsun, inzibat

Kur manevi irtibat

Vuslatla2 coş, ey gönül…

 

Fâsıkın hulku3 dardır

Sâdıka Allah yardır

Her şeyde, hikmet vardır

Bakarsan hoş, ey gönül…

 

İman, manevi yular

İnsan ölünce anlar

Bedene ılık sular

Dökülür foş4, ey gönül…

 

Çırpınırsın ha bire

Tevekkül et, Habir’e5

Gireceksin kabire

Karanlık loş, ey gönül…

 

Hakka gönül vermişe

Has huzura ermişe

Yakışır mı dervişe

Giyse kloş6, ey gönül…

 

Dinde varsan derine

Başa külah yerine

Uyar mı Hak erine

Taksa broş7, ey gönül…

 

 Kapılma sola sağa

Hak mührünü, vur çağa

Güvenme zayıf bağa

Kopar floş8, ey gönül…

 

Öfke narın, buz eyle

Kahrını karpuz eyle

Allah için, buğz eyle

Olma liboş9, ey gönül…

 

1- İltifat: Lütuf, ikram.

2- Vuslat: Kutlu kavuşma.

3- Hulk: Tabiat, ahlâk, ayar.

4- Foş: Suyun hızlı dökülmesi.

5- Habir: Her şeyi bilen Allah (C.C).

6- Kloş: Altı çan gibi geniş etek.

7- Broş: Saça takılan süs iğnesi.

8- Floş: Parlak ve ince iplik.

9- Liboş: Hiçbir değer yargısı gözetmeyen, her türlü kazancı mubah gören.