Dünya; yolda, bir durak
Bırakma ruhun kurak
Zikrullah olsun burak
Mevlâ’ya koş, ey gönül…
Keşfet, ruh fezasını
Çekme, ten ezasını
Ara bul, rızasını
Gayrısı boş, ey gönül…
İman, büyük iltifat1
Vicdan olsun, inzibat
Kur manevi irtibat
Vuslatla2 coş, ey gönül…
Fâsıkın hulku3 dardır
Sâdıka Allah yardır
Her şeyde, hikmet vardır
Bakarsan hoş, ey gönül…
İman, manevi yular
İnsan ölünce anlar
Bedene ılık sular
Dökülür foş4, ey gönül…
Çırpınırsın ha bire
Tevekkül et, Habir’e5
Gireceksin kabire
Karanlık loş, ey gönül…
Hakka gönül vermişe
Has huzura ermişe
Yakışır mı dervişe
Giyse kloş6, ey gönül…
Dinde varsan derine
Başa külah yerine
Uyar mı Hak erine
Taksa broş7, ey gönül…
Kapılma sola sağa
Hak mührünü, vur çağa
Güvenme zayıf bağa
Kopar floş8, ey gönül…
Öfke narın, buz eyle
Kahrını karpuz eyle
Allah için, buğz eyle
Olma liboş9, ey gönül…
1- İltifat: Lütuf, ikram.
2- Vuslat: Kutlu kavuşma.
3- Hulk: Tabiat, ahlâk, ayar.
4- Foş: Suyun hızlı dökülmesi.
5- Habir: Her şeyi bilen Allah (C.C).
6- Kloş: Altı çan gibi geniş etek.
7- Broş: Saça takılan süs iğnesi.
8- Floş: Parlak ve ince iplik.
9- Liboş: Hiçbir değer yargısı gözetmeyen, her türlü kazancı mubah gören.