Düşmez kalkmaz, Bir Allah’tır

Kullar yürür, düşe kalka…

Tevbe etmek, tek felahtır

Ya Rab affet, gizle sakla

Sana geldim, düşe kalka…

      

Gözün koru, özün muhtar

Kalbin kasa, dil anahtar

Hak söyle, sus; sana ihtar

Huzur gelsin, eve barka

Hak’ka yürü, düşe kalka…

      

İblis nefse, gaflet sürter

Vicdan sızlar, şeytan dürter

Allah Gaffar, Settar örter

Rezil etme, bizi halka

Sana geldim, düşe kalka…

      

Kul Rabbine, için döksün

Pişman olup, boyun büksün

Ne büyüksün, en büyüksün

Kadir Mevlâ’m, kusur bakma

Sana geldim, düşe kalka…

      

Bağışlamak, Yüce şanın

Rahim Kerim, Hak nişanın

Kapına gelen pişmanın

Ayıbını, açık kılma

Sana geldim, düşe kalka…

    

Ben hep düştüm, Sen kaldırdın

Şeytan elinden aldırdın

Rahmet havzına daldırdın

Bırakmadın, şerli çarka

Sana geldim, düşe kalka…

      

Vahhab Azim, afv buyursun

Hiçbir insan, değil ma’sun¹

‘’La tuhziniy, yevm yüb’asun.’’ ²

Diyor Nebi, Cenab Hak’ka

Sana geldim, düşe kalka…

      

Gizli kirli, halin bilse

Selam vermez, sana kimse

Meğer günah, kaydın silse

Gafil kalbi, vurur dalga

Sana geldim, düşe kalka…

      

Amelle girmez cennete

Herkes muhtaçtır rahmete

Şehvet dönüşür cinnete

İrtibatı, kesme Hak’la

Ya Rab geldim, düşe kalka…

      

Günah sel, döndü taşkına

İmdad eyle, bu şaşkına

Hak dost Muhammed aşkına

Bizi zulme, kılma kukla

Sana geldik, düşe kalka…

        

1- Ma’sun: Saklanmış, korunmuş.

2- “Ve Beni (insanların) diriltilecekleri gün (hatalarımı açığa vurup) küçük düşürme (Allah’ım).” (Şuara: 87. Ayet)