Ruhundan üfledin, ruhum kesrette1

Aşıkı ma’şuka, kavuştur ey Dost!...

Bu garip gönlümü, koyma hasrette

Nurunu vücutta, yoğuştur2 ey Dost!..

 

Zatına kul ettir, rızan arattır

Kalbimi yumuşat, yüzüm sararttır

Yalnız Sana taptır, Sana yalvarttır

Duada ellerim, ovuştur ey Dost!..

 

Cahiller sanıyor, aklım hülyada

Tecellin tesellim, canda rü’yada

Bekabillah3 arar, fani dünyada

Bu diyar ruhuma, koğuştur ey Dost!..

 

Hayat imtihanmış, her anı meğer

Rızanı kazanmak, en kutlu değer4

Cihat ve zikirden, kesersen eğer

Aman; bu huzurdan, kovuştur ey Dost!..

 

Şöhrete şehvete, tapana yazık

Dava satıp dünya, kapana yazık

Mal makam uğruna, sapana yazık

Tavşanın kutsalı, havuçtur ey Dost!..

 

Asla rücu ettir, Hakka ulaştır

Özüme vuslatın, tadın bulaştır

Fenadan bekaya, doğru yol açtır

Ölüm sonsuzluğa, doğuştur ey Dost!..

 

Hidayet lütfeyle, gayret çekelim

Ahrette derilen, tohum ekelim

Cennette açacak, fidan dikelim

Bu ömür tarlamı, soğuştur5 ey Dost!..

 

Şeytan düşmanımdır, günah tuzağım

Haram haksız kazanç, altın buzağım

Hep kulluk şerefim, şirkten uzağım

Vicdanım nefsime, çavuştur ey Dost!..

 

Ey gönül iftira, ithama takma

Emeğin gururla, riyayla yakma

Beni bir an bile, bana bırakma

Şeytan iğvasını6, savuştur ey Dost!..

 

Hak’tan gayrısını, anıp yazdırma

İlimle rütbeyle, nefsim azdırma

Masuma mazluma, kuyu kazdırma

Zalimle hainle, boğuştur ey Dost!..

 

Koyma Ahmedini, gaflet halinde

Gerçeği konuştur, daim dilinde

Her şey emrindedir, Kudret elinde

Âlemler sana bir, avuçtur ey Dost!..

 

1- “(İnsana) Ruhumdan üflediğim zaman.” (Hicr: 29. Ayet)

2- Yoğuşmak: Buharı suya, buza döndürmek. Manevi şeyleri maddiyata çevirmek.

3- Bekabillah: Vahdet sırrına ulaşıp, Allah’ın inayetiyle sonsuzluğa ulaşmak.

4- Değer: Paha, kıymet.

5- Soğuşmak: Kuru tarlaya su bağlayıp kabartmak.

6- İğva: Vesvese, kuruntu, aldatıcı numaralar.