Birinci derdin, davan; olmadıkça ey dostum

Ehli dünya olursun, gökyüzüne dön hele!..

Kış kahrını çekmeden, bahara ermez tohum

Nefis kabuğun çürüt, sen özüne dön hele!..

Halden anlamayan can; bak ki ne diyeceğim

“Ağzımla isteyince, neremle yiyeceğim?”

Dünyayı üç talakla, boşayıp gideceğim

Dalavereyi bırak, dost izine dön hele!..

Dostluğu yük sanırsın, Milli Çözüm’ü külfet

İçtenlik olmayınca, olgunlaşır mı ülfet?

Allah’ım Sen bizlere, ihlas ve şuur lütfet

Yanmayan yâre varmaz; ruh gezine dön hele!..

“Bir emrin var mı?” deyip, yüze gülmek ne fayda

Yapılan ricaları, hep saydıkça angarya

Maksuda varılır mı, geri vites anarya

Aynaya kızma dostum, sen yüzüne dön hele!..

Benim gözüm servette, değil, billah sendedir

Görüyorum ki akrep, sokacak ensendedir

Sanma ki tüm şerefin, kasanda kesendedir

Şımarıklık hoş değil, sen hüzüne dön hele!..

Biz ortaya söyleriz; yarası olan alsın

Hikmet pahalı, helal; parası olan alsın

Milli Çözüm temizler, karası olan alsın

At gözlüğünü çıkar, sen gözüne dön hele!..

Uyarmaktan usandım; bu ne vurdum duymazlık

Hayra alamet değil, bu pişkinlik aymazlık

Birbirimiz idare!... Nerye kadar cambazlık?

Eğri büğrü olmuyor; dümdüzüne dön hele!..

Bilmezsin kâr zararın, sana sahip gerekli

Bir manevi hastasın, sana tabip gerekli

Bu Hak dava her şeyden, daha habip gerekli

Sende cevher var amma; kor közüne dön hele!..

Hocan acı söylüyor; velakin ilacındır

Nefsi gururdan kaçış; hicretin ve Haccındır

Dünya ayak prangan, bu dava baş tacındır

Mazerete sığınma, Hak sözüne dön hele!..