Kul olduk Allah’a, “Kâlû Belâ”dan
Biz Hakka taparız, gaflet O’nsuzluk…
İbret dersi aldık, her Kerbela’dan
Maksadımız rıza, huzur sonsuzluk…
Yaraşmaz mü’mine, gaflete dalmak
Fikrü hayalini, şehvete salmak
Makam çıkar için, Dininden çalmak
Münafık riyakâr, yapar huysuzluk…
Eyvah ki bu ülke, kimlere kalmış
Ahiret unutmuş, dünyaya dalmış
Aklını başkanlık, sevdaya salmış
En büyük korkusu, seçim oysuzluk…
Din istismarının, dindarlık adı
Zahir bala benzer, zehirdir tadı
Erkeği fasıktır, kadını cadı
Hidayet kararmış, yaygın duysuzluk1…
Kur’an’ı okuyup, küfran soluyor
Dindarlık rolüyle, anbar2 doluyor
Bir avuç Hak ehli, saçın yoluyor
AKP’yi sarmış, gaflet torsuzluk3…
Has tabip ararız, Lokman’a âşık
Bandık sade helâl, lokmaya kaşık
Siyona kiralık, davadan kaçık
Şimdi iflas etti, sıkar fonsuzluk4…
Ey Millet Bâtıla, gitme yazıktır
Kurtuluş sandığın, yağlı kazıktır
Kur’an reçetedir, iman azıktır
Serap çöllerinde, yakar susuzluk…
Kahraman saydığın, gâvura halim
Halkına haindir, mağdura zalim
O koyu cahildir, sahte bir âlim
Hamur diye çamur, yutturur unsuzluk…
Bak son palavrası, hep doğal gazlı
Kalmamış insafı, hem iz’an fazlı5
Millete garazlı, AB’ye nazlı
Allah’ın kahrına, uğrar soysuzluk…
Sincan’da Yemen’de, bebekler ağlar
Mazlumun kanına, ekmeğin doğrar
Gerçeği konuşan, hışmına uğrar
Etekle baş örter, çıkar donsuzluk6…
Hep doğru söyleriz, Dost hatırına
Zorlu hayr yükleriz, nefs katırına
Hainler uğrasın, Hakk satırına
Bayrama hasretiz, bitsin toysuzluk7…
Biz Hakkı yazarız, bakarlar şaşı
Milli Çözüm ilaç, aşıdır aşı
Bunları kuşatmış, dünya telaşı
Karayı AK görür, işte nursuzluk…
1- Duysuzluk: Duygusuzluk, duyarsızlık.
2- Anbar: Hububat ve kıymetli eşya saklanan yer.
3- Torsuz: Eğitilmemiş, zırcahil; yabani ve acemi kişi.
4- Fonsuz: Parasız, kaynaksız.
5- Fazıl: Fazilet, olumlu ve onurlu karakter.
6- Donsuz: Serseri, edepsiz ve erdemsiz, çıplak kimse.
7- Toy: Kutlu düğün, dernek. Mutlu sevinç törenleri.