Emaneti gökler ve yer, değil insan yüklenmiştir

İman gayret tevekkülle, her günü düğün dernekmiş…

Halifelik Hakkı temsil, imtihan mes’uliyettir

Kazanırsa daim zevki, cennet güllerin dermekmiş

Dünya ahiret tarlası, zafer Mevla’ya ermekmiş…

Nefsin gururunu kırıp, aşkın alayında nefer

Olabilsen başlayacak, Hakka doğru seyrü sefer

Can canana kurban gerek, cihat atım takva miğfer

Asıl gayem ve gayretim, dost cemalini görmekmiş

Servet devlet hep fanidir, zafer rızaya ermekmiş…

Kur’an’daki Hak çağrısın, can kulaktan duymak gerek

Rabbe kulluk huzuruyla, tatmin olup doymak gerek

Resulün ayak izine, alnımızı koymak gerek

Marifet dost eşiğine, eğilip yüzün sürmekmiş

Hani padişah paşalar, zafer vuslata ermekmiş…

Hak yol tutup dostu bulan, neyi kaybetmiş sayılır

Hak’tan kopan hayra varmaz, hep dalalete kayılır

Hidayeti kararanlar, gafletten nasıl ayılır

Bu imtihanı kazanmak, iğneyle oya örmekmiş

Başaranlar bahtiyardır, zafer dostuna ermekmiş…

Bir damlada boğulursun, deryada nasıl yüzersin

Minareden bakamazsın, burçlardan nasıl süzersin

Kader kısmet hiç değişmez, boşuna kendin üzersin

Bu savaşta asıl maksat, nefsini yere sermekmiş

Hak’tan gayrı her şey hayal, zafer mahbuba ermekmiş…

Derdü davan dünya ise, Mevla’ya ulaşmak muhal

Sen kendini kandırırsın, iflasa sürükler bu hal

Rıdvanına talip isen, yılgınlığa yoktur mahal

Aşk yolunun ilk kanunu, dünya defterin dürmekmiş

Şeref nefsi dizginlemek, zafer matluba ermekmiş…

Hak davana hizmet sunan, kardeşine nefret olmaz

Muhabbet çayı sularsa, dost bağında güller solmaz

Dünya hırsına kapılsan, kasan dolsa gözün doymaz

Hedef hüsnü hatimeymiş, İmanla kabre girmekmiş

Kurtul bu boş havalardan, zafer Mevla’ya ermekmiş…

Hep hükmünü işler kader, veli kullar çekmez keder

Boştur itiraz isyanın, emeklerin etme heder

Herkes ayrı imtihanda, kardeş yeğen evlat peder

Aşk; faniden yüz çevirip, Baki’ye gönül vermekmiş

Saadet Sultana kulluk, zafer murada ermekmiş…

Milli Çözüm inkılabı, Adil Düzen iktidarı

Vakti yakın değerlendir, elde kalan bir miktarı

Mevla mahcup eder mi hiç, sadıkane intizarı¹

Sabr; Şeytanı vurmak üzre, vicdan yayını germekmiş

Sefer Mevla’ya yolculuk, zafer Maksuda ermekmiş…

1- İntizar: Ümitle gözlemek, va’d edileni beklemek