Emaneti gökler ve yer, değil insan yüklenmiştir
İman gayret tevekkülle, her günü düğün dernekmiş…
Halifelik Hakkı temsil, imtihan mes’uliyettir
Kazanırsa daim zevki, cennet güllerin dermekmiş…
Dünya ahiret tarlası, zafer Mevlâ’ya ermekmiş…
Nefsin gururunu kırıp, aşkın alayında nefer
Olabilsen başlayacak, Hakka doğru seyrü sefer
Can canana kurban gerek, cihat atım takva miğfer
Asıl gayem ve gayretim, dost cemalini görmekmiş…
Servet devlet hep fanidir, zafer rızaya ermekmiş…
Kur’an’daki Hak çağrısın, can kulaktan duymak gerek
Rabbe kulluk huzuruyla, tatmin olup doymak gerek
Resulün ayak izine, alnımızı koymak gerek
Marifet dost eşiğine, eğilip yüzün sürmekmiş…
Hani Padişah Paşalar, zafer vuslata ermekmiş…
Hak yol tutup dostu bulan, neyi kaybetmiş sayılır
Hak’tan kopan hayra varmaz, hep dalalete kayılır
Hidayeti kararanlar, gafletten nasıl ayılır
Bu imtihanı kazanmak, iğneyle oya örmekmiş…
Başaranlar bahtiyardır, zafer dostuna ermekmiş…
Bir damlada boğulursun, deryada nasıl yüzersin
Minareden bakamazsın, burçlardan nasıl süzersin
Kader kısmet hiç değişmez, boşuna kendin üzersin
Bu savaşta asıl maksat, nefsini yere sermekmiş…
Hak’tan gayrı her şey hayal, zafer mahbuba ermekmiş…
Derdü davan dünya ise, Mevlâ’ya ulaşmak muhal
Sen kendini kandırırsın, iflasa sürükler bu hal
Rıdvanına talip isen, yılgınlığa yoktur mahal
Aşk yolunun ilk kanunu, dünya defterin dürmekmiş…
Şeref nefsi dizginlemek, zafer matluba ermekmiş…
Hak davana hizmet sunan, kardeşine nefret olmaz
Muhabbet çayı sularsa, dost bağında güller solmaz
Dünya hırsına kapılsan, kasan dolsa gözün doymaz
Hedef hüsn-ü hatimeymiş, imanla kabre girmekmiş…
Kurtul bu boş havalardan, zafer Mevlâ’ya ermekmiş…
Hep hükmünü işler kader, veli kullar çekmez keder
Boştur itiraz isyanın, emeklerin etme heder
Herkes ayrı imtihanda, kardeş yeğen evlat peder
Aşk; faniden yüz çevirip, Baki’ye gönül vermekmiş…
Saadet Sultana kulluk, zafer murada ermekmiş…
Milli Çözüm inkılabı, Adil Düzen iktidarı
Vakti yakın değerlendir, elde kalan bir miktarı
Mevlâ mahcup eder mi hiç, sadıkane intizarı1
Sabr; şeytanı vurmak üzre, vicdan yayını germekmiş…
Sefer Mevlâ’ya yolculuk, zafer Maksuda ermekmiş…