Gerçeği konuştum, Hakkı savundum

Rızasın aradım, İlahım yeter…

Davaya sarıldım, Dostla avundum

Hep O’na sığındım, Penahım yeter…

 

Yoldaşım sadece, bir avuç sadık

Hep birlikte doyduk, birlik susadık

Yalandan riyadan, rolden usandık

Gerçeğe uyandık, sabahım yeter…

 

Çok şükür düşmedik, Kur’an’dan ayrı

Duyarsız insanın, dokunmaz hayrı

Çevremde kimseler, kalmadı gayrı

İmanla göçersem, felahım yeter…

 

İlm-ü umman sundum, kimse dalmadı

Ucuz elmas sattım, alan olmadı

Dostum tarikatım, partim kalmadı

Yazık emeğime, eyvahım yeter…

 

Akademik karyer, doktora tezi

Toz boya basması, Malatya bezi

Yok bilgi basiret, irfan önsezi

Bunlar eğitmeye, miftahım yeter…

 

Kur’an Hak; sadıklar, azınlıktadır

Âşıklar vuslata, hazırlıktadır

Nefse kapılanlar, azgınlıktadır

Rabbimden gafletim, günahım yeter…

 

Şeytan nefse uymuş, sapıtıp azmış

Şirksiz iman eden, ne kadar azmış1

Kulun kaderini, hikmetle yazmış

Erbakan’a ermek, felahım yeter…

 

Ahir zaman oldu, yalnız garibiz

İnsanlık yozlaştı, pek muzdaribiz

Zulümle küfürle, hep muharibiz

İman ilim vicdan, silahım yeter…

 

Sadık olan asla, Dosta darılmaz

Kur’an dışında boş, lafa sarılmaz

Halktan geçmeyince, Hakka varılmaz

Mevla’mdır tek ulu, dergâhım yeter…

 

Gayesiz gayretsiz, yüz yıl dolaşsın

Gerçeği aramaz, nasıl ulaşsın

Hak için belaya, niye bulaşsın

Dostuma can feda, iştahım yeter…

 

Allah Resullerin, boşa seçmiyor

Deneyip ölçmeden, hil’at 2 biçmiyor

Hak için kavgasız, günüm geçmiyor

İnşallah afvıma, ıslahım yeter…

 

Milli Çözüm Hakka, hayra muvafık

Kâfirden zararlı, dinci münafık

Zalimle hainle, İblis mutabık

Cümle sapkınlara, ikrahım yeter…

 

Ol kerim melekler, kâtibim iken

Haksızlık yapılmaz, nasibim iken

Kadir Mevla’m benim, sahibim iken

Harama meyletmem, mübahım yeter…

 

1“Onların çoğu ancak ortak koşarak (ve bir yönden mutlaka şirk katarak) Allah’a iman etmektedir.” (Yusuf Suresi: 106. Ayet)

2- Hil’at: Çok değerli ve şereflendirici sultan hediyesi kaftan.