Gerçeği konuştum, Hakkı savundum
Rızasın aradım, İlahım yeter…
Davaya sarıldım, Dostla avundum
Hep O’na sığındım, Penahım yeter…
Yoldaşım sadece, bir avuç sadık
Hep birlikte doyduk, birlik susadık
Yalandan riyadan, rolden usandık
Gerçeğe uyandık, sabahım yeter…
Çok şükür düşmedik, Kur’an’dan ayrı
Duyarsız insanın, dokunmaz hayrı
Çevremde kimseler, kalmadı gayrı
İmanla göçersem, felahım yeter…
İlm-ü umman sundum, kimse dalmadı
Ucuz elmas sattım, alan olmadı
Dostum tarikatım, partim kalmadı
Yazık emeğime, eyvahım yeter…
Akademik karyer, doktora tezi
Toz boya basması, Malatya bezi
Yok bilgi basiret, irfan önsezi
Bunlar eğitmeye, miftahım yeter…
Kur’an Hak; sadıklar, azınlıktadır
Âşıklar vuslata, hazırlıktadır
Nefse kapılanlar, azgınlıktadır
Rabbimden gafletim, günahım yeter…
Şeytan nefse uymuş, sapıtıp azmış
Şirksiz iman eden, ne kadar azmış1
Kulun kaderini, hikmetle yazmış
Erbakan’a ermek, felahım yeter…
Ahir zaman oldu, yalnız garibiz
İnsanlık yozlaştı, pek muzdaribiz
Zulümle küfürle, hep muharibiz
İman ilim vicdan, silahım yeter…
Sadık olan asla, Dosta darılmaz
Kur’an dışında boş, lafa sarılmaz
Halktan geçmeyince, Hakka varılmaz
Mevla’mdır tek ulu, dergâhım yeter…
Gayesiz gayretsiz, yüz yıl dolaşsın
Gerçeği aramaz, nasıl ulaşsın
Hak için belaya, niye bulaşsın
Dostuma can feda, iştahım yeter…
Allah Resullerin, boşa seçmiyor
Deneyip ölçmeden, hil’at 2 biçmiyor
Hak için kavgasız, günüm geçmiyor
İnşallah afvıma, ıslahım yeter…
Milli Çözüm Hakka, hayra muvafık
Kâfirden zararlı, dinci münafık
Zalimle hainle, İblis mutabık
Cümle sapkınlara, ikrahım yeter…
Ol kerim melekler, kâtibim iken
Haksızlık yapılmaz, nasibim iken
Kadir Mevla’m benim, sahibim iken
Harama meyletmem, mübahım yeter…
1“Onların çoğu ancak ortak koşarak (ve bir yönden mutlaka şirk katarak) Allah’a iman etmektedir.” (Yusuf Suresi: 106. Ayet)
2- Hil’at: Çok değerli ve şereflendirici sultan hediyesi kaftan.