Şeriat tarikat, takva yobazı

Münafıklığını, örter cübbesi…

Riyakâr sahtekâr, din hokkabazı

Çağdaş bir Bel’amdır, bilgiç züppesi…

Faiz fuhuş kumar, yayan iktidar

Zina livata hak, sayan iktidar

Hep haçlı AB’ye, kayan iktidar

Fıska övgü düzer, nifak zümresi…

Şöhrete hürmete, tapıyor yavşak

Az zoru görünce, sapıyor kavşak

“Hakkı konuş” desen, kapıyor uşak

Şehvet servet olmuş, gönül kıblesi…

TV çağırınca, hemen koşuyor

Pas soru geldikçe, uçup coşuyor

SÖZCÜ yazar bile, keyfin okşuyor

Malesef kalmamış, iman zübdesi…

Kur’an’a sünnete, aklı selime

Uygun anayasa, bilmez kelime

Taklitçi papağan, susar zalime

Din dava satıyor, dünya Kâbesi…

Ehli sünnet imiş, ehli rezalet

Uçkurun uşağı, nerde fazilet

Güce tapınırlar, kaplamış zillet

İslami gayretin, yoktur habbesi…

Zekât fitre fonun, harcıyor zevke

Gafil övüldükçe, geliyor şevke

Zerre din gayreti, çekseydi keşke

Cahil tapınağı, olur türbesi…

Ne dosyaları var, ayıp gıcıktır

Yüzleri kızartır, hayâ kaçıktır

Gel tövbe et; rahmet, kapı açıktır

Gayrı Hakkı haykır, duysun cümlesi…

İşbirlikçi hain, her münafıktan

İsrail’le gizli, şu muvafıktan

Al intikamını, facir fasıktan

Tüm Siyonistlerin, çöksün kubbesi…