Çok değerli yazarımız ve kıdemli dava arkadaşımız Nevzat Gündüz’ün: “Sistem Tahlili ve Siyaset Tenkidi” kitabını beğenerek ve istifade ederek okudum. Peşinen kendilerini tebrik ediyor, hayırlı ve başarılı çalışmalarının devamını diliyorum. Herkesin dünyalık makam ve çıkar peşinde yarıştığı ve Hak ile Bâtılın karıştırılıp kafaların iyice bulandırıldığı bir süreçte, bu kitabın okurlarına ufuk açacağını umuyorum. Yeri gelmişken her derde deva olacağı sanılan Başkanlık heveslerinin perde arkasına da değinmek istiyorum.

Diktatörlük; aşağılık duygusunun ters tezahüründen ve gaddarlık dürtüsünden kaynaklanan psikolojik bir rahatsızlık, hatta ruhi bir hastalıktır. Ancak her sultan, hükümdar veya devlet başkanının diktatör olduğu kanaati yanlıştır. Veraset veya hilafet yoluyla ve mutlak yetki donanımıyla devletin başına geldiği halde oldukça adil ve asil bir yönetim sergileyen insanlar olduğu gibi, güya demokratik seçimlerle iktidara geldiği halde oldukça despot ve zalim tavırlar gösteren şahıslara da rastlanmaktadır. Etiket ve etkinliğini, rütbe ve yetkinliğini, hatta kendine duyulan manevi hürmet ve rağbet teslimiyetini kötüye kullanan, bunlarla şımarıp despotluğa kalkışan, yani fırsatı ölçüsünde diktatörlüğe yanaşan nice insanlar vardır.

“Hz. Musa: ‘Size Hak geldiğinde (hep böyle) mi söylersiniz? Bu (benim tebliğim ve mucizelerim) bir büyü müdür? (Hiç akıl erdirmez misiniz?) Oysa büyücüler, kurtuluşa ermezler’ deyince;[1] ‘Siz bizi, babalarımızı üzerinde bulduğumuz şeyden (sistemden) çeviresiniz de, bu memlekette (kuracağınız yeni düzenle) büyüklük (ve üstünlük) siz ikinize kalsın diye mi bize geldiniz? Biz sizin ikinize de inanacak (getirdiğiniz dine ve düzene uyacak) değiliz’ demiş (zulüm ve zillet üzerinde inat etmiş)lerdi.”[2]

TAMAMINI OKUMAK İÇİN  TIKLAYINIZ: