Soysuzdan nursuzdan, medet ummazdın

Söğüt ağacında, nar bulunmazdı…

Zulme hıyanete, hiç göz yummazdın

Huysuz vefasızda, ar bulunmazdı…

Hak Nizam Selamet, çağrını duyduk

Aziz Hocam Kutlu, yoluna uyduk

Hayra koşuşturduk, helalle doyduk

Haramda Bâtılda, kâr bulunmazdı…

Şükür gözlerimiz, gördü cemalin

Diller anlatamaz, vasfı kemalin

İnşallah meyvesin, verir amalin

Muhabbet gülünde, har¹ bulunmazdı…

Hasretin yarası, sürekli kanar

Âşık gönül her an, sevdiğin anar

Şefkatli düşküne, acıyıp yanar

Vicdansızda ahu, zar bulunmazdı…

Müslüman geçinip, küfre yarayan

Düşman tarağıyla, saçın tarayan

Gâvurdan dost, domuzdan post arayan

Türk’e merhametli, çar² bulunmazdı…

Filiz vermez; kanma, çürük çiğide

Doğruya varılmaz, eğri çizgide

Hak için dağlara, düşen yiğide

Varıp sığınacak, ğar³ bulunmazdı…

Mazluma mağdura, elin kaldırma

Haksız yere sağa, sola saldırma

Hâlık razı ise, halka aldırma

Derdin; dosttan özge, yâr bulunmazdı…

Yolundan ayrılsan, nur-u Kur’an’ın

Kuşkuyla huzursuz, geçer her anın

Nifak karanlığı, sarsa dört yanın

Önün aydınlatan, far bulunmazdı…

Mert mü’min kimseye, bir tuzak kurmaz

Hiç iftira atmaz, arkadan vurmaz

Basit fasit insan, sözünde durmaz

Alçak tepelerde, kar bulunmazdı…

1- Har: Diken.

2- Çar: Eski Rus kralları.

3- Ğar: Mağara.