Hakikat aşkına, düştüm yollara
Haysiyetten üstün, ziynetim olmaz!
Savaş açtım bütün, bâtıl kollara
Mevlâ’dan gayrıya, minnetim olmaz!
Kimi ahmak kimi, ajan sanıyor
Kimi yazar kimi, hoca tanıyor
Ümmet perperişan, kalbim kanıyor
Haykırmak dışında, hizmetim olmaz!
Toplumda rağbet yok, belli değilim
Günahkâr acizim, veli değilim
Sorumlu mü’minim, deli değilim
Çün Kur’an ehliyim, cinnetim olmaz!
İsa müjdesini, istersen eğer
Meryem gibi ifti-raya göğüs ger
Hiç ekmeden biçmek, muhalmiş meğer
Emek ter dökmeden, kısmetim olmaz!
Tarikat Hak yolu, şeriat cadde
Atom enerjidir, gördüğün madde
Kibir enaniyet, düşer mi hadde
Rabbim lütfetmezse, himmetim olmaz!
Faniyi vermeyen, baki bulamaz
Canından geçmeyen, cennet alamaz
Paslı demir giyen, derya dalamaz
Kirden soyunmazsam, kıymetim olmaz!
Kimi bal küpüne, necisi kattı
Boğazına kadar, günaha battı
Kimi dünya için, davayı sattı
Şükür böyle bozuk, tıynetim olmaz!
Gerçi baştan aşkın, hata kusurum
Velâkin Kur’an’dır, zevkim göz nurum
Firdevs-i Âlâdır, vicdan huzurum
Çün rızadan özge, cennetim olmaz!
Kim özü sağlamsa, yüzü de paktır
İnayet-i Rahman, alnımız aktır
Hocamız Erbakan, davamız Hak’tır
İslam’a aykırı, gayretim olmaz!
Adil Düzen; Milli, nizam kurulur
Dünyaya Kur’an’ın, mührü vurulur
Ahmet barış gelir, kavga durulur
Halk hayr bulsun, gayrı; niyyetim olmaz!