Kasım 08 07:39

İTİRAZIM KALMADI

İTİRAZIM KALMADI

Gücüm yetmez, ikramının şükrüne

Hak’tan gayrı, intizarım1 kalmadı…

Teslim oldum, ol Hüdâ’nın hükmüne

Şikâyetim, itirazım kalmadı…         

 

Gayret ettim, ilm-ü hikmet talime

Sabr-u sebat, şükreyledim halime

Allah için, buğzederim zalime

Makam çıkar, hiç pazarım kalmadı…

 

Tecellinin nakışına hayranım

Takdirinin akışına seyranım

Umut mumum, yakışında bayramım

Feryat figân, âh-u zârım kalmadı…

 

Lütfeyledi, sadıklara katıldım

Âşık oldum, nur cemâle tutuldum

Haset fesat, boş gururdan kurtuldum

Hain bakış, kem nazarım kalmadı…

 

Kim ki hâkim, olur kendi nefsine

Hükmü geçer, âlemlerin hepsine

Dâhil oldum, sırr-ı Vahdet dersine

Ne kelâmım, ne yazarım kalmadı…

 

İkaz itab2, hem uyarmak mubahmış

Kızıp çatmak, gönül kırmak günahmış

Son sığınak, Allah bize penahmış3

Öfke gazap, ters azarım kalmadı…

 

Sevindiren, üzen O’dur geç bildim

Dost Zatını, hep yegâne güç bildim

Şimdi Hak’tan, gayrısını hiç bildim

Hıncım hırsım, kin garazım kalmadı…

 

Ey Nebi Sen, âlemlerin fahrısın4

“Ölmeden önce ölünüz!”5 çağrısın

Uyanlar duymaz, ölümün ağrısın

Ne bedenim, ne mezarım kalmadı…

 

Asıl şeref, kul olmakmış Sultanım

Bülbüle ak-gül, olmakmış Sultanım

Aşka yanıp, kül olmakmış Sübhanım

İman doldu, kalp marazım kalmadı…

 

1- İntizar: Özlenip gözlenen, beklenti.

2- İtab: Ayıplama, kınama.

3- Penah: Sığınılacak kutlu makam.

4- Fahrî: Medarı iftiharı, şeref ve saygınlık odağı.

5- Hadis-i Şerif

Yorum Yaz