Kendini horlanmış, dışlanmış sayar
Bu bir su-i zandır, tevbe et kardeş…
Nefrete uğramış, suçlanmış sayar
Bu nasıl iz’andır, tevbe et kardeş…
Saplantılı; kendin, gariban sanır
Bu asılsız nazdan, dostlar usanır
Şükretmeyi bilsen, nefis uslanır
Vicdan bir mizandır, tevbe et kardeş…
Allah ne çok nimet, vermiş saysana
Şeytani gafletten, artık aysana
Nankörlük tavrından, şükre kaysana
Bu nasıl vicdandır, tevbe et kardeş…
Hidayet buyurmuş, ermiş kalbimiz
Sağlık huzur yuva, vermiş Rabbimiz
Sabırla şükürle, dersen nasbimiz
Kader bir nizamdır, tevbe et kardeş…
Sorumlu ararsan, nefsini suçla
Mutlu olamazsın, basit amaçla
İmtihan deryasın, daim kulaçla
Aşanlar kazanır, tevbe et kardeş…
Kuruntuyla kendin, etme huzursuz
Hayat imtihandır, olmaz kusursuz
Daim şikâyetçi, olan şuursuz
Kış sonu nisandır, tevbe et kardeş…
Şükretmeyi öğren, şikâyet etme
Bize boş mazeret, hikâyet etme
Ayet hadis öğren, rivayet etme
İblisi usandır, tevbe et kardeş…
Kur’an meal gibi, kaynağın varken
Milli Çözüm gibi, dayanağın varken
Hizmet ve inayet, kaymağın varken
Sızlanmak ziyandır, tevbe et kardeş…
Çevreni kıskanma, boşa yakınma
Her halde şükreyle, hamdin sakınma
Mutlu mesut davran, mağdur takınma
Şikâyet isyandır, tevbe et kardeş…